حرام های عزاداری .....

برادر بزرگوار؛ من هم مانند تو عزادار سید الشهدا هستم. ولی می خواهم بدانی:

بزرگان اخلاق می فرمایند: مبادا با "لا اله الا الله" غیبت کنی!! چه بسا با ذکر گفتن می خواهی کسی را خوار کنی، این غیبت است و حرام.

برادر عزیز؛
وهن مذهب حرام است.
خون نجس است و نجس کردن حرم اهل بیت (علیهم السلام) با خون ریزی شما حرام شرعی است.
خواندن اشعاری که در شأن خاندان عصمت و طهارت نیست درست نمی باشد.

اگر تو را دوست نمی داشتم برایت از احکام و دستورات دینی خبر نمی دادم. و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر ...

نعل وارونه ....

یکی از مهم ترین موضوعات که در زیرشاخه موضوع «سبک زندگی دینی» می تواند مورد بحث و مطالعه قرار گیرد، بحث عزاداری در آیین توحیدی اسلام است.

مرگ، امری حق و سنتی الهی است که مؤمن را به لقاء دوستانش در بهشت برین می رساند و بدکاران را به پای چوبه مجازات آخرت می کشاند.
در شرع مقدس برای میت و نیز بازماندگان آدابی تعریف شده است.
غسل، کفن، دفن و نماز میت، تسلیت به بازماندگان و غذا فرستادن برای آنها و نیز توصیه بازماندگان به صبر بر مصیبت و پاره نکردن پیراهن و نخراشیدن صورت و دوری از رفتاری که نشان از غضب به سنت الهی است، تنها گوشه ای از این سبک و شیوه زندگی ایمانی است.

و یکی از فصول این موضوع، می تواند به مراسم های دینی رسمی مانند عزاداری های حسینی اختصاص یابد.
آیا در عزاداری دینی، مؤمن می تواند به بهانه عزادار بودن و غلیان احساسات، حریم حیای عمومی را جریحه دار کند و با اشیاء تیز به خود حمله ور شود؟؟؟؟
یا می تواند اشعاری هرزه مانند "رقاصم و رقاصم ... یا مست مستم" بگوید و حرکات ناموزون با مراسم عزا انجام دهد؟
آیا مسلمانان برای خود سبک عزدارای ندارند که باید مانند بت پرستان بر خار و زغال آخته و داغ راه بروند؟

در روایات فرمودند که مؤمن کاری نمی کند که باعث عیب بر ما اهل بیت گردد.
گریه و عزاداری مؤمنین باید در راستای باور به خداوند و رعایت دستورات او باشد. احساساتی که در بند عقل و ایمان نباشد، نه تنها انسان را به خداوند و اولیاء او نزدیک نمی کند، بلکه چه بسا باعث غضب الهی شود.