تخلق به فضائل، اثر محبت به امام زمان علیه السلام

آیت الله جوادی آملی در ثمرات انتظار امام زمان علیه السلام در اثر چهارم می فرمایند:

تخلق به فضائل نفسانی
آن که به راستی امام خویش را موجود می‏داند و او را مظهر (هُوَ بِکُلِّ شی‏ءٍ عَلیم) ، (هُوَ السَّمیعُ البَصیر) و (هُوَ عَلی کُلِّ شی‏ءٍ شَهید) می‏شناسد، هماره خویش را در محضر خلیفه الهی و امام معصوم خود می‏داند، همان‏گونه که حضور خدای والا را در مرتبه‏ای بالاتر ادراک می‏کند و آن‏گاه بر اساس آموزه‏های اساسی قرآن در محضر خدای سبحان و خلیفه او حیا پیشه می‏کند و از درون و برون، خود را در مشهد حق و امام خویش دیده، و از زشتی‏ها و معاصی دوری می‏کند و چنین انتظاری موجب تنزیه روح او شده، قلبش را نورانی می‏سازد.

[آیت الله جوادی آملی، کتاب امام مهدی (عج) موجود موعود -  صفحه 185]