کرونا و رفتار ایرانیان
با مثبت شدن اولین کرونا در قم، قبل از اسفندماه پیامک های تعطیلی شروع شد. همایش ها لغو شد و مدارس و آموزشگاه تعطیل شدند. یعنی از 30 بهمن 98 شروع لغو فعالیت های اجتماعی کلید خورد.
شفافیتی که حتی انتخابات قم و کشور را تحت تأثیر قرار داد؛ انگشت زدن ضروری نبود، افراد با فاصله و ماسک بودند، و حتی برخی پای صندوق نیامدند.
اما با وجود دلسوزی مسؤولین و عزم جدی دولت برای کنترل بیماری، چند گروه از طبقات جامعه به مقابله با این عزم پرداختند:
گروهی که می گفتند «کرونا» واقعیت ندارد و ساختۀ حکومت برای سرپوش گذاشتن بر مسائل سیاسی ماه های اخیر است؛ گروهی که در ادبیات سیاسی ایران به «لاشخوران سیاسی مشکی پوش» معروف هستند و از هر اتفاقی برای رسیدن به مقاصد شوم خود برای به آتش کشیدن ایران و ایرانی استفاده می کنند، حتی اگر این بازی ستیز با جمهوری اسلامی به کشته شدن مردم منجر شود!!
گروه دیگر از جبهه جهل مذهبی که با نادیده گرفتن دستور مراجع و کارشناسان دینی که توصیه به جدی گرفتن قوانین حکومت دربارۀ کرونا می کردند، جمهوری اسلامی را به تلاش برای بستن مساجد و حرم های شریف متهم کرده و در حد توهین به حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها به کارشکنی پرداختند.
ورود مدعیان نوظهور فرقه طب سنتی -که اصرار دارند اسلامی عنوان شوند – و صوت و کلیپ های منتشره شده نیز بخش دیگری از این ساده انگاری بیماری کرونا را رقم زد.
روحیه قانون گریزی و مسؤولیت ناپذیری بخش دیگری از جامعه نیز به این سیاسی کردن و شوخی گرفتن کرونا اضافه شد و اکنون آمار فوتی های کرونا از مرز دو هزار نفر نیز گذشت.
رشد آمار کرونا در ایران، نه به خاطر بهداشت نامناسب ایران یا ضعف فرهنگی است؛ بلکه ناشی از قانون «قدرت تأثیرگذاری رفتار نامناسب حداقلی در برابر رفتار مناسب حداکثری» است.
اما کنار گذاشتن کینه توزی، نادانی ها و جدیت بر مهربانی با همدیگر قطعا شکست کرونا را میسر خواهد کرد.
هر چند ما نیز تابع محدودیت های دولت هستیم، اما انتظار نداشته باشیم همه امور جامعه با کار پلیسی و قضایی حل شود، قرنطینه کردن شهرها و بستن مسیرها چنان سختی خواهد داشت که چه بسا در برخی موارد بیش از کرونا بتواند به کشور ضربه بزند؛
امور روانی خانواده ها، مشکلات دست فروشان و قشر روزمرد، ضرورت های رفت و آمدی که گاهی به حد وجوب می رسد و هزاران مورد دیگر که به آمار نمی آید، مانع صحیح دانستن قرنطینه شهرها است؛ پس بهتر است با ارتقا سواد رسانه و رشد شعور و فرهنگ عمومی، تدبیر و مدیریت بهتری برای آینده رقم زده شود.
در پایان، باید از تلاش همه نهادهای حکومتی و بهداشتی، پزشکان و پرستاران، نیروهای مردمی و جهادی که براستی مدافعان سلامت مردم بودند تشکر کرد.
خوشحالم که در ایرانی مؤمن و با فرهنگ زندگی می کنم که بهترین زیبایی ها و مهربانی ها را در این اتفاق جهانی به قاب تصویر جهانیان کشانید.
یا علی
#ایران
#کرونا
#لاشخور_سیاسی
#آمار_فوتی
#در_خانه_بمانیم