جهت دهندگی ایمان به خوف

خوف، خواه در برابر رَجا قرار گیرد یا در قبال اَمن، از اوصاف فعلی نفس و تحت تدبیر عقل عملی است و از سنخ انگیزه است نه اندیشه تا در تحت نظارت عقل نظری واقع شود، بنابراین آنچه در تحقیق، تعدیل و تصحیح آن سهم تعیین کننده دارد ایمان است نه عِلم عقلی، زیرا علمِ عقلی وهم و خیال و حس را تنظیم می‏کند؛ نه آنچه را زیرمجموعه عقل عملی است، مگر به واسطه، از این جهت در آیه مورد بحث برای جهت دادن به خوف و قبله‏نمایی برای آن، عنوان «ایمان» مطرح شد: (إن کُنتُم مُؤمِنین) نه علم؛ یعنی مؤمن دارای خوف صادق است و از خوف باطل و کاذب، مصون.[تسنیم، جلد 16 - صفحه 366]