جمعه, ۲۴ بهمن ۱۳۹۳، ۱۲:۳۰ ق.ظ
خدایا؛ خودت از جهنم معصیت نجاتمان بده.
نهج البلاغة / ترجمه دشتى ؛ ؛ ص355
آگاه باشید این پوست نازک تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد! پس به خود رحم کنید، شما مصیبت هاى دنیا را آزمودید آیا ناراحتى یکى از افراد خود را بر اثر خارى که در بدنش فرو رفته، یا در زمین خوردن پایش مجروح شده، یا ریگ هاى داغ بیابان او را رنج داده، دیده اید که تحمّل آن مشکل است؟
پس چگونه مى شود تحمّل کرد که در میان دو طبقه آتش، در کنار سنگ هاى گداخته، همنشین شیطان باشید؟ آیا مى دانید وقتى که مالک دوزخ بر آتش غضب کند، شعله ها بر روى هم مى غلتند و یکدیگر را مى کوبند؟ و آنگاه که بر آتش بانگ زند میان درهاى جهنّم به هر طرف زبانه مى کشد؟
۹۳/۱۱/۲۴