رهاورد موحد بودن در کلام استاد جوادی آملی

«ریشه همه فضایل و ره‏ آوردهای مثبت علمی و عملی توحید است؛ چنان‏که منشأ همه تباهیها و فسادها شرک و الحاد است. از توحید جز خیر نمی ‏آید و از شرک جز شرّ نمی‏ خیزد، در دل موحد که جای اعتقاد به خداست، بذر فضایل و عقاید و رفتارهای پاک و خوبیها رشد می‏کند و همان‏گونه که فضایل از بالا و رو به بالاست، موحد نیز از بالا و در طی صعود به بالاست و در سرزمین آتشین دل ملحد و مشرک هیچ بذری جز تلخی و زشتی و شرارت به بار نخواهد نشست.

با توحید است که عقاید و اخلاق و رفتار جامعه انسانی سامان می‏ یابد و بر بنیان محکمِ ایمان به مبدأ و معاد استوار می‏ گردد و بدون این اصل، هیچ بنایی استوار نخواهد شد. با توحیدِ عاملْ کمبودهای دیگر موحد جبران می‏شود و با شرکِ عاملْ هیچ عمل صالحی او را نجات نمی‏دهد؛ به همین جهت است که بزرگ‏ترین ظلم انسان شرک محسوب شده است».[1]

---

[1] عبدالله جوادی آملی، توحید در قرآن، ص 559.