صبر، مهارت زندگی انسانهای بزرگ

انسان های بزرگ، ساخته ی صبر هستند.
صبر یعنی «نه گفتن» به خیلی از لذت ها و خوشی ها برای رسیدن به لذتی فراتر از آنچه دیگران بتوانند تصور کنند.
مخترعان بزرگ، عارفان والامقام، شاعران برجسته و نویسندگان زیردست، قاریان خوش نوا و خوانندگان مشهور، میوه درخت صبر هستند.
کسی که با یکبار شکست و «نه شنیدن» کنار بکشد، هیچ گاه انسان بزرگی نمی شود.
شاید رسیدن به یک مقام علمی و معنوی، نیاز به صبری به اندازه یک عمر داشته باشد؛ بیست یا سی یا صد سال. اما چاره چیست که «ان مع العسر یسرا». آسانی ها به دنبال سختی ها قرار گرفته اند!!!
خیلی از اختراعات آینده و کتاب¬های نانوشته، چشم انتظار هستند تا نام تو را برای خود برگزینند. اما نامدار شدن وقتی است که تو اهل صبر باشی.
آیا دوست نداری «ولی الله» باشی؟؟
صبر نداشتن، یعنی پشت پا زدن به همه مقاماتی بالایی که چشم انتظار من هستند.
مقام خلیفه خدا شدن نیز در گرو صبر است. صبر بر طاعت، مصیبت و معصیت.
(سلام بر بانوی صبر و بردباری، حضرت زینب سلام الله علیها)