وهابیت از بین می رود و شیعه ماندگار است

برام نوشت: نگو «یا علی»، صدا زدن غیر خدا کفر و شرک است!!

نوشتم: از این به بعد، تو هم همسر و فرزندانت را صدا نزن که دچار شرک نشوی!!!

 

برام نوشت: از غیر خدا کمک نخواه؛ نگو یا علی ع و یا زهرا س !!! زیرا کفر است و شرک!!!

نوشتم: اگر ماشینت خراب شد از امداد خودرو کمک نگیر که مبادا دچار کفر و شرک شوی!!!

 

برام نوشت: سلام نده به امام حسین ع؛ سلام دادن به افراد مرده شرک است!!!

نوشتم: پس خداوند خودش اولین بنای شرک را گذاشته که در قرآن به پیامبرانی که از دنیا رفته اند سلام داده و فرموده: «سلام بر نوح؛ سلام بر ابراهیم»!!

 

شاید متوجه شدید که چرا به وهابیت میگن دین ساختگی!!!

صدا زدن حرام؛ کمک خواستن حرام؛ سلام دادن حرام؛ جشن گرفتن حرام؛ بوسیدن ضریح و جلد قرآن حرام؛ حرام هایی که در هیچ آیه قرآن یا سیره پیامبر ص و یارانش نقل نشده است.

آنچه وهابیت را زنده نگهداشته است، پیوند این مکتب با قدرت نفتی و دلارهای آمریکایی است؛ جایی که حرمتی برای کمک خواستن از آمریکایی ها و بوسیدن دست اسرائیلی ها وجود ندارد. کاش در مکتب شما، کشتن زنان و کودکان بیگناه خاورمیانه و همدستی در جنایات غربی ها و صهیونیست ها نیز حرام بود.

تشیع مکتب عقل و عشق است؛ تا عقل و عشق هست، شیعه نیز زنده و جاویدان است.

هر جا که عقل و عشق نفوذ کند، تشیع نیز نفوذ می کند.

یا علی

توحید افعالی و توسل

توحید در ذات

توحید در صفات

توحید در افعال

توضیح مقدماتی:

توحید در افعال به این معناست که خداوند متعال در انجام هیچ کاری نیازی به دیگران ندارد.

نکته: موحد بودن به اینکه خداوند در انجام کارهایش مستقل است و نیاز به کسی ندارد، به این معنا نیست که ما انسان ها انتظار داشته باشیم که خداوند متعال، نیازهای ما را بدون اسباب خاص برآورده کند.

حکمت الهی بر این قرار گرفته است که خواسته های انسان، در جریان تعاملات او با موجودات دیگر برآورده شود. به عبارت دیگر، آموختن مبتنی بر حضور در درس استاد و درو محصول مبتنی بر کشاورزی و باغداری است. پیشنهاد قرآن کریم، حرکت در فراز و نشیب زمین و تلاش برای کسب روزی مادی و معنوی است.

هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولاً فَامْشُوا فِی مَناکِبِها وَ کُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَ إِلَیْهِ النُّشُورُ (سوره ملک، آیه 15)

او کسى است که زمین را براى شما رام کرد، بر شانه‏هاى آن راه بروید، و از روزیهاى خداوند بخورید، و بازگشت همه به سوى او است.

خداوند به موحدانی که هر روز در نماز می­گویند: «ایاک نعبد و ایاک نستعین». می فرماید: «از صبر و نماز کمک بگیرید»[1] و «برای رسیدن به خداوند، وسیله طلب کنید». پس انسان موحد، باید خود را در مسیر اسباب و مسببات قرار دهد تا هر چه بهتر بتواند از روزی­های مادی و معنوی استفاده کند.