تمرین درس مغالطات

مغالطات عبارات زیر را پیدا کنید.

1.      نظریه داروین مورد قبول همه دانشمندان جهان است. من که تا حالا ندیده ام کسی با آن مخالفت کند.

2.      خدایا، اگر کار من غلط است سنگی از آسمان بیاید و به سر من بخورد!!!!!

3.      اصالت با ماهیت نیست، پس قطعا با وجود است!!

4.     تابستان گفتید گرم است و زمستان از سرما گله کردید و به جنگ نیامدید.

6.     مکانیکی خیلی شغل بدی است، واقعا مرا خسته کرده است.

7.      طرح ایشان بسیار طرح خوبی است. با این طرح می توان در مدت 10 سال، 4 نیروگاه بزرگ ساخت که برق همه کشور را تأمین می کند.

امام

موفق باشید

نمونه برای حل مغالطه

مغالطه: مرد از زن برتر است، زیرا مردانی که به کمال رسیده اند، بیشتر از زنانی هستند که به کمال رسیده اند.

حل مغالطه: (اولا استقرا تامی در این زمینه نیست، ثانیا خلط علت و دلیل شده است، ثالثا اگر مردانی که به کمال رسیده باشند بیشتر از زنان باشند، شاید به خاطر علت های دیگری غیر از برتری مرد بر زن باشد، مانند فراهم بودن زمینه کمال، نبود عوامل بازدارنده مانند تبعیض های جنسیتی و ...)

 

 

روز جهانی کورش، حقیقت یا دروغ ؟

• 
  

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تقریباً ده سالی است که از روز ۲۹ اکتبر، مصادف با ۷ آبان، به عنوان «روز جهانی کوروش بزرگ» یاد می‌شود. این موضوع، هم در فضای مجازی و هم در دنیای حقیقی، در سطحی وسیع مطرح گشته و می‌گردد، و چنان پیرامون آن با آب و تاب سخن گفته می‌شود که هرگونه «زیر سؤال بردن» آن مصداق «وطن‌فروشی» و «خیانت» شمرده می‌شود! برخی متعصبانه چنان بر نام و یاد این روز، اصرار می‌ورزند که به هیچ کس فرصت نقد و بررسی نیز نمی‌دهند. اما به راستی «روز جهانی کورش» در کدام سازمان و یا نهاد رسمی بین‌المللی ثبت شده است؟ آیا ادعای جهانی بودنِ Cyrus day درباره 29 اکتبر صحیح است؟ یا ناشی از توهماتِ عده‌ای سرخورده و بیمار است؟!


پاسخ این است که در هیچ یک از تقویم‌ها و گاهشماری‌های رسمی بین‌المللی، ابداً نامی از روز جهانی کورش وجود ندارد! هیچ یک از سازمان‌ها و نهادهای جهانی هیج روزی را به نام «کورش بزرگ» نامگذاری نکرده‌اند. لذا هر آنچه درباره‌ی این روز گفته می‌شود صرفاً ناشی از توهمات و تخیلات عده‌ای از سران جریان باستان‌گرایی است که برای ارضاء سرخوردگی‌هایشان دست به چنین جعلیاتی می‌زنند.

اکنون نگاهی به تارنمای رسمی سازمان ملل متحد (United Nations) و سازمان یونسکو (Unesco) می‌اندازیم و روزهای جهانی ثبت شده (International Days) را بررسی می‌کنیم. تصویری از سایت رسمی سازمان ملل متحد:

پدر من کوروش نبود؛ پدر من کارگر ساده است که ....

متن زیر خیلی به دلم نشست .... زیرا واقعا پدر من شاه نبوده است!!!!

تا آنجا که یادم هست، روزی بر دیوارهای شهر نوشتم که: قسم به دستان پینه بسته پدرم؛ من هیچگاه شاهان را دوست ندارم و به آنها رأی نمی دهم.

وقتی آنها در بالای مقبره جعلی کوروش فریاد می زدند که پدر ما کوروش است؛ ما مشغول درس دادن بودیم تا حق التدریسمان را بعد چند ماه بگیریم.

پدرانمان نیز سر کار بودند؛ کسی برای آنها ساعت کار نمی زد که بروند و در میان جمعی که برخی روسری از سرشان برداشته بودند، فریاد بزنند پدر ما کیست.

متن را بخوانید:

جماعت شاه پرست رفته اند سر قبر کوروش و نعره زده اند:🗣 #کوروش پدر ماست! 🗣
جماعتی که به محض کوچکترین روشنگری درباره جعلهای تاریخی، عربده می کشند که :rage: کوروش و فلان شاه، تاریخ ماست!! به تاریخ و اجدادمان احترام بگذارید!🗣
:point_down::point_down::point_down:
:diamond_shape_with_a_dot_inside: اما اجداد من، آن کارگر ساده ای بوده که با زحمت، کاخ های عظیم را برای شاهان ظالم میساخته. :diamond_shape_with_a_dot_inside: اجداد من آن دهقان ساده ای بوده که یک از پنج سهم کل درآمدش را باید به شاهان مالیات میداده. :diamond_shape_with_a_dot_inside: جد من آن کفاشی است که به شاه ساسانی گفت کل دارایی ام را میدهم که فقط اجازه کسب سواد به فرزندم بدهی اما به او گفتند چون تو از طبقه پایین جامعه ای حق تحصیل نداری!! :diamond_shape_with_a_dot_inside: جدم آن ایرانی است که گفت سر به دار می دهم اما تن به ذلت نمیدهم. :diamond_shape_with_a_dot_inside: اجداد من فارابی ها، ابن سیناها، مولوی ها، رودکی ها، نظامی ها، خوارزمی ها و تمام آن مردمی هستند که با دادن خون طی قرن ها از شرف این کشور دفاع کردند. جد من میرزا کوچک خان جنگلی است. جد من امیرکبیر است. جد من خواجه نصیرالدین طوسی است. جد من ابوالحسن خرقانی است. جد من بایزید بسطامی است. جد من ابوریحان بیرونی است. جد من سلمان فارسی است. جد من همه شهدای این مرزو بوم هستند.:broken_heart:
:diamond_shape_with_a_dot_inside: پدر من هیچ #شاهی نیست. #پدر من #علی بن ابیطالب(ع) یاور همه یتیمان و مظلومان است. :diamond_shape_with_a_dot_inside:

:warning: کشور من بیشتر از 7000 سال تمدن دارد. خیلی قبل تر از کوروش! و احتیاجی هم ندارم روز آزادی #یهودیان #مبدا_تاریخ من یعنی 2500 سال ادعایی آنها باشد. در کشور من 7000 سال پیش عمل جراحی چشم انجام میشده. چرا باید بخاطر خواست و منفعت سیاسی عده ای، چشمم را روی تاریخ گهربار قبل از هخامنشیان که یهود بزرگش کرده اند، ببندم و خودم با دست خودم تاریخم را جعل و سانسور کنم؟!

:warning: کاش بفهمند که هیچ ملتی به #ستمگرها و تاریخ ستمگری هایش افتخار نمی کند
:warning: هیچ ملتی به دروغهایی که دیگران برای تاریخش بافته اند، به یک تاریخ دروغین و جعلی، احترام نمیگذارد
:warning: کاش بفهمند #تاریخ ایران، تاریخ #مردم آن است، نه #شاهان آن.
:no_entry: اجازه دزدیدن هویت واقعی مان را نمی دهیم.:no_entry:

:hibiscus: با بازنشر مطلب از
:id: @j_shobheh :point_left:
به گسترش آگاهی کمک کنید.

عکس ها

چیستی استبداد در دیدگاه کواکبی

چیستی استبداد در دیدگاه کواکبی[1]

از نظر کواکبی[2]، «استبداد صفت حکمرانی است مطلق ­العنان که در امورات رعیت چنان‌که خود خواهد تصرف نماید، بدون ترس و بیم از حساب و عقابی محقق».

او منشأ استبداد را عدم التزام حکمران به معیارهای شریعت، قانون و یا ارادة ملت می‌داند؛ چه این حکمرانی فردی باشد، چه موروثی، یا از راه غلبه یا انتخاب و چه جمعی باشد و چه مشروطه. هرگاه حکمرانان به قانون گردن نگذارند و قانون­گذاران خود را در برابر ملت مسئول ندانند و ملت با نظارت و پرسش­گری و حسابگری آشنا نباشد، استبداد حاکم خواهد بود. جان کلام آنکه:‌

«سلطنت از هر قسمی که باشد از وصف استبداد خارج نشود تا در تحت مراقبت شدید و محاسبة بی­مسامحه نباشد».

در نگاه کواکبی، حتی اگر حکومتی عادل مورد پرسش و مؤاخذۀ ملت قرار نگیرد و مردم با غفلت و سستی خود، حکومت پاسخگو را به حال خود رها کنند، چنین حکومتی «با شتاب جامة استبداد در پوشد» و با گذشت زمان، آنگاه که چنین حکومتی از دو نیروی ترسناک «نادانی ملت» و «سپاه منظم» برخوردار باشد، از شر آن خلاصی نخواهند یافت.

حکمران مستبد، ارادة فردی و «باید‌ها» و «نبایدها»ی شخصی خود را بر ملت تحمیل می‌کند و چون هراس دارد از اینکه مردم آزادانه سخن بگویند و آزادانه حقوق خویش را مطالبه کنند، سکوت و خفقان را بر جامعه تحمیل می‌نماید. سخن کواکبی در این مورد، صریح و گویاست، آنجا که می‌نویسد:

«حکمران مستبد در امورات مردم به ارادة خویش حکومت نماید، نه به اراده ایشان، و با هوای نفسِ خود حکم کند در میان ایشان، نه به قانون شریعت؛ و چون خود، آگاهی دارد که غاصب و متعدی می‌باشد، لاجرم پاشنة پای خویش بر دهان میلیون‌ها نفوس گذارد که دهان ایشان بسته ماند و سخن گفتن از روی حق یا مطالبة حق نتوانند».

---

[1] منبع: مقاله «استبدادشناسی و دمکراسی‌خواهی در اندیشه‌های عبدالرحمن کواکبی»؛ دکتر علی سید محمودی ؛ اندیشه سیاسی متفکران مسلمان، تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، 1390، جلد دهم؛

[2] عبدالرحمن کَواکبی (زاده ۱۲۶۶ قمری در حلب، سوریه) در جهان عرب به عنوان یک انقلابی بزرگ و آزادی‌خواه شناخته می‌شود و از اندیشمندان ضد استبداد بود که با سلطه عثمانیان بر سوریه مبارزه می‌کرد.

سجده بر شاه: سجده بر بردگی

مگر نه اینکه می گویید این شاه کشورگشای خفته در خاک، خداپرست بوده است؛ آیا کدام خدا اجازه می دهد که بر مقبره سجده کنید؟

سجده بر قبر پیامبر و امام معصوم نیز حرام است؛ تا چه رسد سجده بر انسان های دیگر.

امام علی (ع) فرمود: خداوند تو را آزاد آفرید، پس بنده دیگری مباش.

به نظر من، دو بردگی از همه بردگی ها فضاحت بار تر است،

یکی بردگی جهل و دیگری بردگی شاهان کشورگشا.

 

این سجده یعنی هنوز هم من تشنۀ سلطه شاهانی هستم که بدون رأی مردم و تنها بر اساس زور و قدرت و خاندان به سلطنت می رسیدند.

طرفداری از نظام شاهنشاهی، یعنی طرفداری از سیاست ماکیاولی، یعنی طرفداری از بردگی، طرفداری از چپاول ثروت ها و قدرت بدون پرسش.

کاش کمی می فهمیدم.

ملی گرایی و شاه پرستی جوامع بشری

برای ابراز نظر در مورد مطلب، به منبع آن مراجعه کنید:

منبع: نقد و نقل

ملی گرایی یعنی چشم بستن بر خوبی ها و بدی های انسان ها و قضاوت بر اساس ملیت؛

این فرد خوب است چون هموطن من است، هر چند زندگی هزاران جوان را با مواد مخدر و سکس و ... از بین برده باشد.

فلان فرد بد است چون هموطن من نیست؛ هر چند کتاب های زیادی نوشته باشد و یا کارهای خوب زیادی کرده باشد.

ملی گرایی یعنی دفاع بی چون و چرا از شاهان و بزرگان، بدون توجه به نظرات آنان و تأثیر رفتارشان بر جوامع بشری.

آیا اضافه کردن واژۀ کبیر به اسکندر و کوروش و ناپلئون و صدام و .... آنها را از دایره نقد بیرون می آورد؟

آیا هر کسی که کشورهای دیگر را فتح کرده و با ریختن خون مردمان و غارت اموالشان، چند هکتار به سرزمین مان اضافه کرد و غنائمی به سربازان داد ،باید نامش در کتاب های تاریخ به بزرگی یاد شود و مجسمه اش را در میدان ها گذاشت!!!

هنر انسان، ابراهیم (ع) بودن است. یعنی شکستن بت جهل و نادانی؛ نه اینکه با احترام به بت های دیگران به جهلشان احترام بگذاریم. چه بت بابل باشد و چه بت هند و اروپا.

ابراهیم یعنی مباحثه منطقی با خورشید و ماه پرست، یعنی حتی با خداوند رک و راست بودن و از او برای اطمینان بر معاد کمک خواستن.

هنر ابراهیم (ع)، ساختن خانه خدا بود. خانه ای ساخت که خداوند بگوید در خانه من خونریزی حرام است و اینجا محل امن است.

دوست دارم که اگر مملکتم شاه داشته باشد، شاهی دانا و بت شکن داشته باشد و نه آدمکش و کشورگشا.

من شاه خونریز و کشورگشا را دوست ندارم.

من تاریخ را از بزرگترها یاد می گیرم؛ برایم واقعیت را بگویید هر چند تلخ باشد. نه اینکه با تعصبات ملی گرایانه، از حاکمان و شاهان ستمگری که هنوز عکس برده هایشان بر روی کتیبه ها نقش بسته است برایم اسطوره سازی کنید. تاریخ را از زبان تاریخ نویسان شاه پرست برایم املا نکنید که از نویسندگان پول پرست متنفرم.

ماه پشت ابر نخواهد ماند و روزی که راست ها آشکار شود، من بیش از اینکه از شاهان گذشته ناراحت باشم، از شما شکوایه خواهم داشت.

به من راست بگویید.

شبهه علیه مدافعان حرم

برخی از افراد تعریفشان از شیعه، پیرو و مریدی ذلیل است که باید به دور از مبارزه با آمریکا و اسرائیل و آل سعود و دیگر یزیدیان زمان، تنها بر یزید 1400 سال پیش لعن و نفرین بفرستد.

شیعه یعنی هر روز حسینی هست که نیاز به یاری تو دارد و هر روز یزیدی هست که باید برایش خار چشم و استخوان گلو باشی.

سلام بر مدافعان حرم اهل بیت

معرفی شبکه مودت در تلگرام

📣📣  شبکه مودت، تبلیغات ندارد. 🔇🔇🔇  
این کانال، در کنار برخی مطالب تولیدی در محتوای دینی، بیشتر به ترویج و نشر مطالب مربوط به اهل بیت در کانال های اجتماعی دیگر می پردازد.
👌👌  کانال های خوب و مفید را به ما معرفی کنید. 👌👌 
📭 ارتباط با خادم اهل بیت: @afagh14 📭
شما هم در خانواده بزرگ دوستان اهل بیت در شبکه مودت عضو شوید.
 👈 https://telegram.me/mavaddat14 👉

گریه بر جهل!!!

شیعه یعنی منطق و عقلانیت.

شیعه یعنی مکتبی که ادعا دارد امامی دارد که او می تواند همه دنیا را به بهترین صورت اداره کرده و انسان ها را به سعادت دنیا و اخرت برساند.

بهترین راه برای از بین بردن این مکتب، نفوذ دادن جهل و نادانی در بین پیروان این مکتب است. یعنی اضمحلال درونی.

قمه زنی، نه دارای منطق عقلی است و نه دارای مستند شرعی.

اما وقتی فردی جاهل باشد، برای کارش آسمان و ریسمان به هم می بافد تا کارش را منطقی جلوه دهد.

مثلا می تواند استدلال کند که اگر کار ما غلط است، پس چرا برخی مسیحیان نیز این کار را می کنند؟

عکس الف

 

یا می تواند، با نقل و استناد دروغین به امامان معصوم، کار خود را توجیه کند. (عکس ب)

 

در حالی که هم اصل کتاب دارالسلام (نام کامل کتاب:دار السلام فی ما یتعلق بالرؤیا و المنام؛ یعنی کتابی که خود نویسنده نیز علت آن را بیان خواب و رؤیا می داند) جای بحث دارد و هم داستان مذکور که بر اساس نقل از برخی کتاب های کشکول (مجامیع) توسط محدث نوری نقل شده است.

داستان دارالسلام مربوط به جلسه روضه نیست؛ بلکه مربوط به وقتی است که در شام سر بریده را در دامن بانویی از بانوان حرم قرار می دهند و امام بی تابی می کنند. در حالی که چنین چیزی علاوه بر ضعف سند، در دلالت نیز با رسالت امام در شام و سیره قرآنی و روایی تنافی فراوان دارد.

رقص کینه های شیطانی

این همه عجله برای انتقام از کدامین خون یا ارث به تاراج رفته است؟

هنوز در حد یک اتهام بیشتر نیست؛ شاید درست باشد و شاید هم غلط؟

اما قطعا این غلط است که ما به خاطر جرم در دست بررسی یک فرد، جامعه ای را متهم کنیم.

این غلط است که ما بگوییم همه دندانپزشک ها خطاکارند چون فلان دندانپزشک احتمالا خطا کرده است؛ یا به خاطر یک مهندس مجرم همه جامعه مهندسین را مجرم بدانیم.

جامعه دین و دینداران یکی از باسوادترین و پاک ترین جوامع بشری است. جامعه ای پر از انسان هایی که مقامات علمی و معنوی بالا دارند و نام دانشمندانشان در فلسفه و فیزیک و شیمی و طب و ... زبانزد همگان است. مهربان ترین افراد به خانواده هایشان هستند و نام بسیاری از آنها در لیست خیرین مدرسه ساز، کمک به ایتام، اطعام به نیازمندان و ... به چشم می خورد.

جامعه دینی و قرآنی ما مفتخر است به جانبازانی که به خاطر جان و ناموس من و تو ایرانی، از جوانی و سلامت جسمشان گذشتند. برخی نیز به جرگه شهدا پیوستند تا سندی باشند بر تارک تاریخ که شاگرد و معلم قرآن به بزرگی و عظمت یاد شوند.

براستی هر کدام از ما که اهل ارتباط با جامعه دینی باشیم، چند مؤمن نیکوکار و مهربان را می شناسیم؟ افرادی که بسیاری از آنها به خاطر اخلاصشان در گمنامی به سر می برند.

حساب آنهایی که می شناسیم و نمی شناسیم چند هزار یا چند میلیون نفر می شود؟

گناه تهمت زدن و به تمسخر گرفتن این همه انسان، چه ثواب و فضیلت بزرگی به دنبال دارد که برخی اینگونه برای رسیدن به آن پاداش از هم سبقت می گیرند؟

کسی کار زشت را تأیید نکرده و نمی پسندد، اما باید بدانید که کار زشت فقط چیزی نیست که شما آن را نیزه کرده و بر قلب جامعه دینی می کوبید.

این نیز بد و بسیار بدتر است که قبل از اثبات جرم یک فرد، همچون گرگی کینه ورز به عزت و شخصیت او و دوستانش حمله ور شویم. آیا به دنبال خالی کردن کدام عقده نهفته و کینه کور هستیم؟ اگر بر این پندارهستیم که وجدانمان آسیب دیده و از انجام کار زشتی برآشفته شده ایم، به خودمان یاد بدهیم که زشتی با زشتی پاک نمی شود.

محکوم کردن زشتی توسط رسانه هایی که حامی شدید فحشا و همجنس بازی هستند و اینها را آزادی های یواشکی بشر می دانند، بیشتر از آنکه حقیقت طلبی و دفاع از ستمدیده ای باشد، جوک و لطیفه ای است که مادر بچه مرده را نیز می گریاند.

شیطان خواه بخندد خواه بگرید، شیطان است. نه با او بخندیم و نه با او بگرییم.

 عبدالرضا بختیاروند/ استاد حوزه علمیه قم و معلم قرآن