درس 33 آموزش عقائد آیت الله مصباح
درس 33 آموزش عقائد آیت الله مصباح
نکات بیشتر برای این درس
بررسی برخی نظرات اهل سنت و شیعیان در تحریف قرآن برای آگاهی بیشتر
دریافت
حجم: 81.6 کیلوبایت
توضیحات: شیعه و سنی تحریف قرآن را نمی پذیرند
درس 33 آموزش عقائد آیت الله مصباح
نکات بیشتر برای این درس
بررسی برخی نظرات اهل سنت و شیعیان در تحریف قرآن برای آگاهی بیشتر
دریافت
حجم: 81.6 کیلوبایت
توضیحات: شیعه و سنی تحریف قرآن را نمی پذیرند
رهبر معظم انقلاب در پیامی به مناسبت آغاز سال 1394 با تبریک سال نو و نوروز به ملت ایران و همه ملتهایی که نوروز را گرامی میدارند، سال جدید را سال «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» نامگذاری کردند.
امید به اینکه امسال را با هم، همدل و همزبان باشیم.
این هم نکات مهم سه مرحله اول،دوم و سوم کتاب نهایه الحکمه علامه طباطبایی؛ البته نیاز به ویرایش بیشتر دارد ...
دریافت
حجم: 1.25 مگابایت
نوروزتان درخشان، بهارتان فاطمی
آیا کلامی از امام علی (علیه السلام) در مورد امامت خودشان و اهل بیت در نهج البلاغه ذکر شده است؟
جواب: بله. مراجعه کنید:
نهج البلاغة (للصبحی صالح) ؛ ؛ ص44
وَ خَلَّفَ فِیکُمْ مَا خَلَّفَتِ الْأَنْبِیَاءُ فِی أُمَمِهَا إِذْ لَمْ یَتْرُکُوهُمْ هَمَلًا بِغَیْرِ طَرِیقٍ وَاضِحٍ وَ لَا عَلَمٍ قَائِمٍ-
نهج البلاغة / ترجمه دشتى ؛ ؛ ص39
رسول گرامى اسلام، در میان شما مردم جانشینانى برگزید که تمام پیامبران گذشته براى امّتهاى خود برگزیدند زیرا آنها هرگز انسانها را سرگردان رها نکردند و بدون معرّفى راهى روشن و نشانه هاى استوار، از میان مردم نرفتند.
------
نهج البلاغة (للصبحی صالح) ؛ ؛ ص205
وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِی تَرَکَهُ وَ لَنْ تَأْخُذُوا بِمِیثَاقِ الْکِتَابِ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِی نَقَضَهُ وَ لَنْ تَمَسَّکُوا بِهِ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِی نَبَذَهُ فَالْتَمِسُوا ذَلِکَ مِنْ عِنْدِ أَهْلِهِ فَإِنَّهُمْ عَیْشُ الْعِلْمِ وَ مَوْتُ الْجَهْلِ هُمُ الَّذِینَ یُخْبِرُکُمْ حُکْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ وَ صَمْتُهُمْ عَنْ مَنْطِقِهِمْ وَ ظَاهِرُهُمْ عَنْ بَاطِنِهِمْ لَا یُخَالِفُونَ الدِّینَ وَ لَا یَخْتَلِفُونَ فِیهِ فَهُوَ بَیْنَهُمْ شَاهِدٌ صَادِقٌ وَ صَامِتٌ نَاطِق.
«بررسی و نقد دیدگاه و روش طبری در تاریخ نسبت به اهل بیت(ع)»
نویسنده : نورالهی، سید محمد
منبع: مجله «علوم اسلامی» -شماره ۴ – صفحه ۸۷
«بررسی و نقد دیدگاه و روش طبری در تاریخ نسبت به اهل بیت(ع)»
چکیده:
ابو جعفر محمد بن جریرطبری از مورخین مشهور قرن سوم هجری است.به علاوه وی در تفسیر و غیر آن هم نگارش داشته است.دانستن سبک و شیوه تاریخنگاری وی اهمیت بهسزایی در کشف حقائق تاریخی دارد.مقاله حاضر به بررسی سبک و روش طبری در تاریخ الامم و الملوک و نیز نقد و بررسی دیدگاه او نسبت به تاریخ اهل بیت(ع)اختصاص دارد.
در این مقاله بوضوح روشن خواهد شد که طبری در ثبت وقایع تاریخی رعایت حقائق مخصوصا در فضائل اهل بیت(ع)ننموده است،بلکه در برخی حوادث تعمد به تحریف و کتمان آنها داشته است و نیز روشن میگردد که منابع طبری در تاریخنگاری خویش برخی جعلی و ساختگی و غیر قابل اعتماد بودهاند درحالیکه خودش هم هیچگونه استنباطی در صحت و سقم وقایع نداشته است.
در این مقاله آشکار میگردد که طبری به سود امویها به نگارش تاریخ پرداخته است و در عظمت و شوکت آنها کوشیده و فضائل امیر المؤمنین(ع)و اهل بیت(ع)را کمرنگ و تأثیر آن بزرگواران در تاریخ اسلام را پنهان نموده است و اهمیت مقاله حاضر در کشف همین حقائق تاریخی نهفته است.
جواب برخی سؤالات مبتنی بر صحت و سقم مقدمات تاریخی است. به عبارت دیگر؛ اولا ثابت کنید که چنین چیزی وجود داشته است، و سپس در مورد لوازم آن بحث کنید.
مثلا:
آیا امام حسن و امام حسین (علیه السلام) در جنگ علیه ایرانیان شرکت داشته اند؟
آیا امام علی (علیه السلام) نسبت به ایرانیان جنگ داشته است؟
آیا اسلام با شمشیر بین ایرانیان رسوخ پیدا کرده است؟
آیا داستان غرانیق که مبنای کتاب سلمان رشدی است صحیح بوده است؟
و بسیاری از سؤالات دیگر.
وقتی شالوده ساختمانی سست باشد، اگر هزاران آجر هم بر هم سوار شده باشند، با فرو ریختن شالوده این ساختمان، تمام آنچه بر آن ساخته شده است نیز خراب خواهد شد.
خداوند حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله را به حق بر انگیخت تا بندگانش را از حلقه پرستش بتها در آورده به مدار عبادت خود وارد کند، و از طاعت شیطان نجات داده به گردونه طاعت خود بیاورد، به وسیله قرآنى که معنایش را روشن و بنیانش را استوار کرد، تا بندگان خداى خود را بعد از جهل به او بشناسند، و پس از انکار (زبانى) او به وجودش اقرار نمایند. و پس از انکار (قلبى) او وجودش را ثابت بدانند.
خداوند سبحان بدون اینکه او را ببینند خود را در قرآن به وسیله آیات قدرتش نشان داد .... نهج البلاغه / ترجمه انصاریان ؛ ؛ ص320
320