این فایل مربوط به جلسه فرهنگی حوزه خواهران (مجازی) است که در تاریخ پنج شنبه 21 اسفند 93 برگزار شد.
دریافت
حجم: 5.98 مگابایت
طلاب گرامی؛
لطفا سهام ششگانه را حفظ کرده و مباحث زیر را برای امروز پیش مطالعه کنید.
از آنجا که فرائض 6 تا بودند، صور اجتماع آنها به صورت دو به دو، 36 خواهد بود. یعنی .
از این 36 صورت، پانزده صورت مکرر است، می ماند 21 صورت که از آنها 8 مورد ممتنع است، باقی می ماند: 13 مورد که ممکن است.
نتیجه
15 تا مکرر
8 تا ممتنع
13 تا ممکن
صورتهای ممتنع عبارتند از:
• 1. منظور از آیات انفسی در مقابل آیات آفاقی چیست؟(ادب فنای مقربان ج 6، ص 435).
• 2. دعای عرفه از نظر سندی چگونه است؟
• 3. در مورد جملات دعای عرفه بیشتر تحقیق کنید. (بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج64 ؛ ص142
• وَ فِی کَلَامِ سَیِّدِ الشُّهَدَاءِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَى جَدِّهِ وَ أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَخِیهِ وَ عَلَیْهِ وَ بَنِیهِ مَا یُرْشِدُکَ إِلَى هَذَا الْعِیَانِ بَلْ یُغْنِیکَ عَنْ هَذَا الْبَیَانِ حَیْثُ قَالَ فِی دُعَاءِ عَرَفَةَ:
• کَیْفَ یُسْتَدَلُّ عَلَیْکَ بِمَا هُوَ فِی وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ إِلَیْکَ أَ یَکُونُ لِغَیْرِکَ مِنَ الظُّهُورِ مَا لَیْسَ لَکَ حَتَّى یَکُونَ هُوَ الْمُظْهِرَ لَکَ مَتَى غِبْتَ حَتَّى تَحْتَاجَ إِلَى دَلِیلٍ یَدُلُّ عَلَیْکَ وَ مَتَى بَعُدْتَ حَتَّى تَکُونَ الْآثَارُ هِیَ الَّتِی تُوصِلُ إِلَیْکَ عَمِیَتْ عَیْنٌ لَا تَرَاکَ وَ لَا تَزَالُ عَلَیْهَا رَقِیباً وَ خَسِرَتْ صَفْقَةُ عَبْدٍ لَمْ تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبِّکَ نَصِیباً وَ قَالَ أَیْضاً تَعَرَّفْتَ لِکُلِّ شَیْءٍ فَمَا جَهِلَکَ شَیْءٌ وَ قَالَ تَعَرَّفْتَ إِلَیَّ فِی کُلِّ شَیْءٍ فَرَأَیْتُکَ ظَاهِراً فِی کُلِّ شَیْءٍ فَأَنْتَ الظَّاهِرُ لِکُلِّ شَیْءٍ انْتَهَى)
• شرح کافی مولی صالح مازندرانی، ج3، ص115.
• شرح اصول کافی ملاصدرا، ج 4، 407.
در تقسیمی دیگر، آیات الهی به دو گروه آفاقی و انفسی قسمت می شوند: (سَنُریهِم ءایتِنا فِیالاءفاقِ وفی اَنفُسِهِم) (فصلت 53) ؛ (وفِی الاَرضِ ءایتٌ لِلموقِنین وفی اَنفُسِکُم اَفَلا تُبصِرون). این اصطلاح را دوگونه می توان معنا کرد:
یکم. انسان و بیرون وی مبنای تقسیم قرار گیرد و دو اصطلاح «آیات آفاقی» و «آیات انفسی» تعبیری دیگر از «آیات بیرونی» و «آیات درونی» انسان باشد. بر این اساس آیاتی که بیرون از وجود انسان اند (آسمان، زمین، ماه، خورشید، دریاها، حیوانات، جمادات، حتی مجرداتی مانند عقل، روح، فرشتگان و... ) آیات آفاقیاند؛ اما آیاتی که درون وجود اویند (روح و قوای آن، جسم و اعضا و قوای آن و خلاصه همه ویژگیهای ظاهری و باطنی او) آیات انفسی اند.
بدین ترتیب مطالعه در جزئیات و ظرایف
هر یک از اعضا و جوارح ظاهری (دست، پا، چشم، گوش، زبان و... ) و غیرظاهری (قلب، گوارش
و... ) و همچنین مطالعه در نفس، روح و شئون مختلفشان مطالعه در آیات انفسی است.
«ریشه همه فضایل و ره آوردهای مثبت علمی و عملی توحید است؛ چنانکه منشأ همه تباهیها و فسادها شرک و الحاد است. از توحید جز خیر نمی آید و از شرک جز شرّ نمی خیزد، در دل موحد که جای اعتقاد به خداست، بذر فضایل و عقاید و رفتارهای پاک و خوبیها رشد میکند و همانگونه که فضایل از بالا و رو به بالاست، موحد نیز از بالا و در طی صعود به بالاست و در سرزمین آتشین دل ملحد و مشرک هیچ بذری جز تلخی و زشتی و شرارت به بار نخواهد نشست.
با توحید است که عقاید و اخلاق و رفتار جامعه انسانی سامان می یابد و بر بنیان محکمِ ایمان به مبدأ و معاد استوار می گردد و بدون این اصل، هیچ بنایی استوار نخواهد شد. با توحیدِ عاملْ کمبودهای دیگر موحد جبران میشود و با شرکِ عاملْ هیچ عمل صالحی او را نجات نمیدهد؛ به همین جهت است که بزرگترین ظلم انسان شرک محسوب شده است».[1]
فیش مطالعاتی
[" ملکوت" همان وجود اشیاء است به لحاظ انتسابشان به خدا و رؤیت ملکوت به معناى دیدن خدا است با دیدن اشیاء و موجودات]
آیه شریفه" إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ، فَسُبْحانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ" «سوره یس آیه 83» نیز به همین معنا تفسیر مىشود، زیرا آیه دوم بیان مىکند که ملکوت هر چیزى، همان کلمه" کن" است که خداى سبحان مىگوید، و گفتن او عین فعل و ایجاد او است، پس معلوم شد که ملکوت همان وجود اشیاء است، از جهت انتسابى که به خداى سبحان داشته و قیامى که به ذات او دارند، و معلوم است که چنین امرى قابل شرکت نبوده و ممکن نیست چیز دیگرى با خداوند، در آن شرکت داشته باشد، و بنا بر این، نظر در ملکوت اشیاء به طور قطع آدمى را به توحید هدایت مىکند، هم چنان که فرمود:
" أَ وَ لَمْ یَنْظُرُوا فِی مَلَکُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَیْءٍ وَ أَنْ عَسى أَنْ یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ" «سوره اعراف آیه 185» و این مضمون، همان مضمون آیه سوم سوره ملک است که قبلا ذکر شد.