برخی از افراد تعریفشان از شیعه، پیرو و مریدی ذلیل است که باید به دور از مبارزه با آمریکا و اسرائیل و آل سعود و دیگر یزیدیان زمان، تنها بر یزید 1400 سال پیش لعن و نفرین بفرستد.
شیعه یعنی هر روز حسینی هست که نیاز به یاری تو دارد و هر روز یزیدی هست که باید برایش خار چشم و استخوان گلو باشی.
سلام بر مدافعان حرم اهل بیت
این همه عجله برای انتقام از کدامین خون یا ارث به تاراج رفته است؟
هنوز در حد یک اتهام بیشتر نیست؛ شاید درست باشد و شاید هم غلط؟
اما قطعا این غلط است که ما به خاطر جرم در دست بررسی یک فرد، جامعه ای را متهم کنیم.
این غلط است که ما بگوییم همه دندانپزشک ها خطاکارند چون فلان دندانپزشک احتمالا خطا کرده است؛ یا به خاطر یک مهندس مجرم همه جامعه مهندسین را مجرم بدانیم.
جامعه دین و دینداران یکی از باسوادترین و پاک ترین جوامع بشری است. جامعه ای پر از انسان هایی که مقامات علمی و معنوی بالا دارند و نام دانشمندانشان در فلسفه و فیزیک و شیمی و طب و ... زبانزد همگان است. مهربان ترین افراد به خانواده هایشان هستند و نام بسیاری از آنها در لیست خیرین مدرسه ساز، کمک به ایتام، اطعام به نیازمندان و ... به چشم می خورد.
جامعه دینی و قرآنی ما مفتخر است به جانبازانی که به خاطر جان و ناموس من و تو ایرانی، از جوانی و سلامت جسمشان گذشتند. برخی نیز به جرگه شهدا پیوستند تا سندی باشند بر تارک تاریخ که شاگرد و معلم قرآن به بزرگی و عظمت یاد شوند.
براستی هر کدام از ما که اهل ارتباط با جامعه دینی باشیم، چند مؤمن نیکوکار و مهربان را می شناسیم؟ افرادی که بسیاری از آنها به خاطر اخلاصشان در گمنامی به سر می برند.
حساب آنهایی که می شناسیم و نمی شناسیم چند هزار یا چند میلیون نفر می شود؟
گناه تهمت زدن و به تمسخر گرفتن این همه انسان، چه ثواب و فضیلت بزرگی به دنبال دارد که برخی اینگونه برای رسیدن به آن پاداش از هم سبقت می گیرند؟
کسی کار زشت را تأیید نکرده و نمی پسندد، اما باید بدانید که کار زشت فقط چیزی نیست که شما آن را نیزه کرده و بر قلب جامعه دینی می کوبید.
این نیز بد و بسیار بدتر است که قبل از اثبات جرم یک فرد، همچون گرگی کینه ورز به عزت و شخصیت او و دوستانش حمله ور شویم. آیا به دنبال خالی کردن کدام عقده نهفته و کینه کور هستیم؟ اگر بر این پندارهستیم که وجدانمان آسیب دیده و از انجام کار زشتی برآشفته شده ایم، به خودمان یاد بدهیم که زشتی با زشتی پاک نمی شود.
محکوم کردن زشتی توسط رسانه هایی که حامی شدید فحشا و همجنس بازی هستند و اینها را آزادی های یواشکی بشر می دانند، بیشتر از آنکه حقیقت طلبی و دفاع از ستمدیده ای باشد، جوک و لطیفه ای است که مادر بچه مرده را نیز می گریاند.
شیطان خواه بخندد خواه بگرید، شیطان است. نه با او بخندیم و نه با او بگرییم.
عبدالرضا بختیاروند/ استاد حوزه علمیه قم و معلم قرآن
انسان های بزرگ، ساخته ی صبر هستند.
صبر یعنی «نه گفتن» به خیلی از لذت ها و خوشی ها برای رسیدن به لذتی فراتر از آنچه دیگران بتوانند تصور کنند.
مخترعان بزرگ، عارفان والامقام، شاعران برجسته و نویسندگان زیردست، قاریان خوش نوا و خوانندگان مشهور، میوه درخت صبر هستند.
کسی که با یکبار شکست و «نه شنیدن» کنار بکشد، هیچ گاه انسان بزرگی نمی شود.
شاید رسیدن به یک مقام علمی و معنوی، نیاز به صبری به اندازه یک عمر داشته باشد؛ بیست یا سی یا صد سال. اما چاره چیست که «ان مع العسر یسرا». آسانی ها به دنبال سختی ها قرار گرفته اند!!!
خیلی از اختراعات آینده و کتاب¬های نانوشته، چشم انتظار هستند تا نام تو را برای خود برگزینند. اما نامدار شدن وقتی است که تو اهل صبر باشی.
آیا دوست نداری «ولی الله» باشی؟؟
صبر نداشتن، یعنی پشت پا زدن به همه مقاماتی بالایی که چشم انتظار من هستند.
مقام خلیفه خدا شدن نیز در گرو صبر است. صبر بر طاعت، مصیبت و معصیت.
(سلام بر بانوی صبر و بردباری، حضرت زینب سلام الله علیها)
«وقتی شعار جدایی دین از سیاست جا افتاد و فقاهت در منطق ناآگاهان غرق شدن در احکام فردی و عبادی شد و قهراً فقیه هم مجاز نبود که از این دایره و حصار بیرون رود و در سیاست «و» حکومت دخالت نماید، حماقت روحانی در معاشرت با مردم فضیلت شد. به زعم بعض افراد، روحانیت زمانی قابل احترام و تکریم بود که حماقت از سراپای وجودش ببارد و الا عالم سیاس و روحانی کاردان و زیرک، کاسه‌ای زیر نیم کاسه داشت. و این از مسائل رایج حوزه‌ها بود که هر کس کج راه می‌رفت متدین‌تر بود. یاد‌گرفتن زبان خارجی، کفر و فلسفه و عرفان، گناه و شرک به‌شمار می‌رفت. در مدرسه فیضیه فرزند خردسالم، مرحوم مصطفی از کوزه‌ای آب نوشید، کوزه را آب کشیدند، چرا که من فلسفه می‌گفتم. تردیدی ندارم اگر همین روند ادامه می‌یافت، وضع روحانیت و حوزه‌ها، وضع کلیساهای قرون وسطی می‌شد که خداوند بر مسلمین و روحانیت منت نهاد و کیان و مجد واقعی حوزه‌ها را حفظ نمود. علمای دین باور در همین حوزه‌ها تربیت شدند و صفوف خویش را از دیگران جدا کردند. قیام بزرگ اسلامی‌مان نشأت گرفته از همین بارقه است. البته هنوز حوزه‌ها به هر دو تفکر آمیخته‌اند و باید مراقب بود که تفکر جدایی دین از سیاست از لایه‌های تفکر اهل جمود به طلاب جوان سرایت نکند و یکی از مسائلی که باید برای طلاب جوان ترسیم شود، همین قضیه است که چگونه در دوران وانفسای نفوذ مقدسین نافهم و ساده‌لوحان بی‌سواد، عده ای کمر همت بسته‌اند و برای نجات اسلام و حوزه و روحانیت از جان و آبرو سرمایه گذاشته‌اند. اوضاع مثل امروز نبود، هر کس صددر‌صد معتقد به مبارزه نبود زیر فشارها و تهدیدهای مقدس‌نماها از میدان به در می‌رفت، ترویج تفکر شاه سایه خداست و یا با گوشت و پوست نمی‌توان در مقابل توپ و تانک ایستاد و اینکه ما مکلف به جهاد و مبارزه نیستیم و یا جواب خون مقتولین را چه کسی می‌دهد و از همه شکننده‌تر، شعار گمراه‌کننده حکومت قبل از ظهور امام زمان - علیه السلام - باطل است و هزاران إن قُلت دیگر، مشکلات بزرگ و جان‌فرسایی بودند که نمی‌شد با نصیحت و مبارزه منفی و تبلیغات جلوی آنها را گرفت، تنها راه حل، مبارزه و ایثار خون بود که خداوند وسیله‌اش را آماده نمود»
منشور روحانیت حضرت روح الله.
استاد جوادی آملی: به عقیده من اینکه برخی می گویند ما در این مذاکرات امتیازاتی را از دست داده ایم و در عوض امتیازاتی گرفته ایم در واقع درست نیست! بلکه من معتقدم ما در این مذاکرات هیچ چیز از دست ندادیم. طرف مقابل می خواست قدرت ساخت سلاح هسته ای را از ما بگیرد اما ما با آنکه قدرت ساخت سلاح هسته ای را داشتیم، هرگز به دنبال ساخت اینگونه سلاح ها نبودیم.
به گزارش خبرنگار اسراء نیوز: دکتر محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان
در سفر به شهر مقدس قم، در محل بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء با حضرت
آیت الله العظمی جوادی آملی دیدار کرد.
حضرت آیت الله العظمی جوادی
آملی در ابتدای سخنان خود با تسلیت ایام ماه محرم و صفر، به تبیین ارتباط
بین زنده نگهداشتن مجالس عزای سید و سالار شهیدان با حفظ نظام اسلامی
پرداختند و فرمودند:
رسالت تشیع در هر عصر و زمانی «و جعلنا و ایاکم من
الطالبین بثاره» است و هیچ کس از این دستور مستثنی نشده است یعنی این جمله
همگانی و همیشگی است.
ایشان ادامه دادند:
ما همواره از خداوند می
خواهیم که قدرت انتقام و خونخواهی سید الشهداء علیه السلام را به ما عطا
کند، ما همواره مرد جنگیم، اما جنگ دفاعی و نه تهاجمی، کسی که خونخواه است
به دنبال احقاق حق خود است و نه به دنیال جنگ و تهاجم.
آیت الله العظمی جوادی آملی اظهار داشتند:
دستور
مکتب ما این است که همیشه اسلحه در دست آماده باشید تا کسی جرئت حمله به
شما را نداشته باشد، اما این اجازه به ما داده نشده است که بخواهیم به
دیگری تهاجم داشته باشیم؛ چنانکه در دوران دفاع مقدس به کشورهای کوچک منطقه
که از صدام حمایت می کردند هیچ گونه تهاجمی نداشتیم.
ایشان با اشاره به مذاکرات هسته ای و آغاز اجرای برجام در کشورمان خاطرنشان کردند:
به
عقیده من اینکه برخی می گویند ما در این مذاکرات امتیازاتی را از دست داده
ایم و در عوض امتیازاتی گرفته ایم در واقع درست نیست! بلکه من معتقدم ما
در این مذاکرات هیچ چیز از دست ندادیم. طرف مقابل می خواست قدرت ساخت سلاح
هسته ای را از ما بگیرد اما ما با آنکه قدرت ساخت سلاح هسته ای را داشتیم،
هرگز به دنبال ساخت اینگونه سلاح ها نبودیم.
ایشان افزودند:
1. «تاکنون فکر کرده ای که اگر در کشوری دیگر به دنیا می آمدی، شاید مسلمان نبودی!!»
2. «تاکنون فکر کرده ای دین تو میراث پدر و مادر و اجداد توست و اگر آنها مسلمان نبودند، تو نیز مسلمان نمی شدی!»
3. «آیا تاکنون فکر کرده ای که از پیامبری پیروی می کنی که 1400 سال پیش به کشور تو حمله کرد!!»
راه حل ساده و اجمالی
حل شبهه 1: این شبهه بر اساس این مبناست که اگر فردی به آیین کشورش پایبند باشد، کارش تقلیدی است و هر کار تقلیدی غلط است. بر این اساس همه مردم دنیا وقتی عاقل خواهند بود که علیه دین کشور خود شورش و سرکشی کنند. سخن صحیح آن است که در مورد باورها و عقائدت فکر کن؛ زیرا احتمال این موضوع وجود دارد که اعتقاد کشور تو درست نباشد. و این فقط یک احتمال است. زیرا چه بسا تحقیق کردید و متوجه شدی آیین کشور شما بهترین آیین ها و کامل ترین آنهاست. و نیز تکرار کار دیگران و تقلید از آنها باعث بدی یک کار نیست. آیا براستی اگر کسی در خوب بودن و مهربانی، از مهرورزان دنیا تقلید کند، کار اشتباهی کرده است. تقلیدی بد است که از کار زشت و خرافی صورت بگیرد و نه هر تقلیدی. مانند اینکه کسی بخواهد بدون مطالعه و از سر تقلید، دروغ های دیگران علیه دین و دینداران را تکرار کند!!!
قابل توجه مدعیان اخلاق و ولایت مداری!!
ایشان افزودند: بر فرض که با عقیده شخصی ما مخالف بود اما وظیفه ما مخالفت نیست، این که اهانت کنیم به تیم مذاکره کننده، این درست نیست، این که با اصل آن مخالفت کنیم هم خلاف شرع و هم خلاف دموکراسی است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در ابتدای جلسه درس خارج فقه خود در مسجد اعظم قم به موضوع برجام اشاره کرده و فرمودند: در این موضوع پنج مرحله مهم طی شد؛ مرحله نخست دو سال مذاکره با طرف های مقابل بود که رهبر بزرگوار انقلاب نیز از زحمات آنها تشکر کردند، در مرحله بعد در شورای عالی امنیت ملی بعد از برگزاری نشست هایی تصویب شد، مرحله بعد نیز تصویب در مجلس با اکثریت خوب بود، در مرحله چهارم در شورای نگهبان نیز تصویب شد و در مرحله پنجم که حرف آخر بود رهبر معظم انقلاب با صراحت و البته به نحو مشروط بیان کردند.
این مرجع تقلید افزودند: بعد از طی این مراحل این که در گوشه و کنار برخی عزیزان مخالفت می کنند، این صلاح نیست، ما یا تابع شرع هستیم یا تابع قانون؛ اگر تابع شرع هستیم مراحل شرعی آن گذشته است و شورای نگهبان و رهبری در این باره نظر داده اند؛ اگر هم تابع قانون هستیم، این کار در مجلس انجام شده است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی یادآورشدند: بنابراین مخالفت با این موضوع نه با موازین شرع و نه با موازین قانونی می سازد، به همین جهت خوب است این مساله را پایان یافته تلقی کنیم، مشکلاتی اگر دارد که دارد باید به فکر آنها بود.
ایشان افزودند: بر فرض که با عقیده شخصی ما مخالف بود اما وظیفه ما مخالفت نیست، این که اهانت کنیم به تیم مذاکره کننده، این درست نیست، این که با اصل آن مخالفت کنیم هم خلاف شرع و هم خلاف دموکراسی است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی تصریح کردند: باید کاری کنیم که موضوع برجام مایه اتحاد مردم باشد، این مساله بسیار روشن است و انتظار می رود همه در مقابل آن تسلیم بوده و واقعیات را بپذیریم.
معظم له بیان کردند: بنده وظیفه شرعی خود می دانم که نکاتی را متذکر شوم، امیدوارم خدای متعال به همه توفیق دهد به وظیفه خود عمل کنیم و در مقابل استکبار و استعمار بایستیم و مشکلات کشور و جهان اسلام را در پرتو وحدت و انسجام حل کنیم.
