شروع دشمنی با فلسفه

مولا عبدالرزّاق لاهیجی در شوارق می فرمایند:

«دشمنی با فلسفه از اشاعره ناشی شد، نه از معتزله، چه رسد به امامیّه. چگونه فرقه امامیه مخالف فلسفه باشند، در حالی که اکثر اصول ثابت نزد امامیّه که از امامان معصوم(علیهم‌السلام) رسید، مطابق چیزی است که نزد استوانه‌های فلسفی ثابت شد و بر قواعد حقّه فلسفی استوار است؛ سزاوار است که دانسته شود، موافقت امامیه با معتزله در بسیاری از اصول علم کلام برای آن است که معتزله از فلسفه استمداد نمودند، نه برای آن است که امامیه اصول خود را از معتزله گرفته است. اصول امامیه از امامان معصوم(علیهم‌السلام) آنان گرفته شد و آنها اصحاب خود را از علم کلام منع می‌کردند، مگر آنکه از همان ذوات مقدس گرفته شده باشد؛ این مطلب برای کسی که در اصول امامیه ممارست داشته باشد، آشکار است».(شوارق الالهام، ص۵)

مقطع تحقق گزارش‏های علمی و گرایش‏های عملی

مقطع تحقق گزارش‏های علمی و گرایش‏های عملی

در این مقام، بحث این است که این شناخت‏های علمی و گرایش‏های عملی، در چه مقطعی در نفس انسان تحقق پیدا می‏کند؟ با توجه به این که درباره کیفیت خلقت نفس و چگونگی تعلق آن به بدن، سه نظریه وجود دارد، براساس هر نظریه‏ای باید پاسخ مناسب به سؤال داده شود.

افلاطونی‏ها می‏گویند: نفس انسانی «بما أنّه نفس» قبل از بدن وجود دارد، وقتی بدن آفریده شد، نفس به بدن تعلق می‏گیرد؛ در واقع آنچه حادث می‏شود، تعلق نفس به بدن است نه خود نفس. اینها باید بگویند: نفس در جهان خود فطریات را می‏دانست یا خیر؟ آیا بعد از تعلّق به بدن آن‏ها را می‏داند و بعد از گذشت زمان از تعلّق آن، از آنها بهره‏مند می‏شود یا خیر؟ البته طبق مبنای معروف افلاطون نفس به این اصول و مبادی فطری عالم بوده است.

ارسطو و پیروان او مانند فارابی و بوعلی، که می‏گویند: نفس با بدن خلق می‏شود، یعنی بدن وقتی به نصاب استعداد نفس‏یابی رسید خداوند نفسِ مجرد را خلق می‏کند و به عبارت دیگر: نفس با حدوث استعداد بدن حادث می‏شود. اینها نیز، باید پاسخ دهند که نفس از چه زمانی به این حقایق عالِم است؟ زیرا ظاهر قرآن این است که انسان دارای دو نوع علوم است.

فطرت راه یا برهان؟

فطرت راه یا برهان؟

در میان متفکران اسلامی در باب تمسک به فطرت در شناخت خدای سبحان، دو نظر وجود دارد؛ برخی معتقدند که فطرت، راهی برای شناخت خداست و گروهی دیگر از آن به عنوان مقدمه‏ای برای اثبات وجود خدا استفاده می‏کنند و می‏گویند: انسان خود را معلول خدای سبحان می‏یابد و نیز می‏یابد که هر معلولی عین ربط به علت خود است. پس هر کس می‏یابد که خودش معلول است و عین ربط به علّت خود، لذا به علّت خود علم دارد و می‏یابد که عین تعلق و وابستگی به علّت خود، یعنی خدای سبحان است. به تعبیر دیگر: واسطه شناخت خدا را با امتناع پیدایش معلول بدون علت می‏داند و می‏گوید: من معلولم و هیچ معلولی بدون علت نیست، پس من هم علتی دارم که مرا بوجود آورده است.

برای بیان مسئله، که فطرت راه است یا برهان، ابتدا باید این مطلب روشن شود که مقصود از فطرت و فطریات چیست؟

بررسی فقهی ممنوعیت فلسفه ورزی و فلسفه آموزی

نوشته علیرضا اعرافی و سید نقی موسوی

منبع: مقالات علوم انسانی

دریافت
حجم: 384 کیلوبایت

بررسی سندی روایت حرمت فلسفه!!!

علم فلسفه نیز مانند بسیاری علوم دیگر، به دور از خطا نبوده و بسیاری از مسائل آن مورد مجادلات فراوان قرار گرفته است. جستجوی اشکالات فلسفه و فلاسفه برای نفی این دانش، کاری عبث است که نمی تواند باعث حرمت آموختن فلسفه شود و تنها یک مغالطه «پهلوان پنبه» است.

و چقدر سخیف است که برای کوبیدن دانش تفسیر، فلسفه یا عرفان به خواب های مجهول و مجعول استناد دهیم، و یا روایاتی بیاوریم که خود نیاز به اثبات دارند.

روایاتی مانند این روایت که : «عُلَمَاؤُهُمْ شِرَارُ خَلْقِ اللَّهِ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لِأَنَّهُمْ یَمِیلُونَ إِلَى الْفَلْسَفَةِ وَ التَّصَوُّفِ». یعنی علمای آخرالزمان بدترین خلق هستند، چون تمایل به فلسفه و تصوف دارند.

این روایت با روایاتی که دانشمندان را وارثان انبیاء شمرده و یا حتی نگاه به در خانه آنها را عبادت می داند، تعارض ابتدایی دارد. پس هر عالمی بدترین مخلوقات نیست. علماء نیز به تعبیر قرآن، خوب و بد دارند.

نکات مهم سه مرحله اول نهایه الحکمه (فلسفه)

رهبر معظم انقلاب در پیامی به مناسبت آغاز سال 1394 با تبریک سال نو و نوروز به ملت ایران و همه ملتهایی که نوروز را گرامی می‌دارند، سال جدید را سال «دولت و ملت، همدلی و هم‌زبانی» نامگذاری کردند.

امید به اینکه امسال را با هم، همدل و همزبان باشیم.

این هم نکات مهم سه مرحله اول،دوم و سوم کتاب نهایه الحکمه علامه طباطبایی؛ البته نیاز به ویرایش بیشتر دارد ...

دریافت
حجم: 1.25 مگابایت

نوروزتان درخشان، بهارتان فاطمی

تمایز قیاس تجربی از استقراء

لازم است توجه شود که علم تجربی نه تنها از آزمون عملی بهره فراوان می‏ برد بلکه در بعضی از موارد بدون تجربه اصلا ً قابل پیشرفت نیست لیکن ارزش عمل و تأثیر تجربه در تأمین مواد قیاس گرچه ضروری است ولی بدون استمداد از مبادی عقلی و اصول غیر تجربی به تمامیّت خود بالغ نمی ‏شود از این رو بین تجربه، که مفید قطع است و استقراء، که فقط حسّ مکرر بدون انضمام قانون عقلی است، فرق منطقی عمیقی وجود دارد که باعث شده تا قیاس تجربی حجت یقینی باشد ولی استقراء که همان تکرر حسّ است دلیل ظنی بوده و در علوم و معارف عقلی کارآمد نباشد.[آیت الله جوادی آملی، معرفت‏ شناسی در قرآن، صفحه 111]

جزوه درسی تفسیر آیات توحیدی

جزوه تفسیر آیات توحیدی؛ بررسی و تبیین دیدگاه های علامه طباطبائی و آیت الله جوادی آملی در تفسیر آیه 18 سوره آل عمران و آیه 164 سوره بقره.

تدریس شده در جامعة الزهرا (سلام الله علیها) قم/گروه فلسفه اسلامی/سال 92-93

جزوه آیه 164 سوره بقره دریافت
حجم: 980 کیلوبایت

جزوه آیه 18 سوره آل عمران دریافت
حجم: 787 کیلوبایت

تلخیص نهایه الحکمه، کلیات و مرحله اول و دوم

دریافت
حجم: 563 کیلوبایت

مطالب این جزوه برای یادگیری مفید نیست و تنها برای مرور دروس می باشد.

تلخیص کتاب مغالطه آقای خندان

توجه داشته باشید که این تلخیص شما را از اصل کتاب بی نیاز نمی کند و در برخی موارد نیز تصرفاتی صورت گرفته است.

حجم: 1.36 مگابایت
توضیحات: تلخیص کتاب مغالطات آقای خندان

(تا اطلاع ثانوی حذف شد)