خلاصه مباحث بیان شده در بحث عدم تحریف قرآن
خلاصه مباحث تحریف قرآن/مدرسه حقانی قم (چهارشنبه 12 فروردین 94)
1. قائل شدن به تحریف قرآن، مبنای عقلی یا روایی تثبیت شده ندارد.
2. روایاتی که در زمینه تحریف قرآن در کتب روایی شیعه و سنی دیده می شود، دارای مشکل سندی، ناتوانی در اثبات مدعا، بریدگی و افتادگی و اغراض سیاسی و یا غلو و ... هستند.
3. آنچه معصوم است، امام علیه السلام است و نه روایت معصوم. به این معنا که وجود یک روایت در کتب روایی صحاح اهل سنت و یا بحار و کافی شیعه، دلیل بر این نیست که حتما چنین روایتی از معصوم صادر شده است. زیرا ما ادله روایی و تاریخی فراوانی بر جعل احادیث داریم. بنابراین با توجه به اهمیت روایات، باید اصل را در هر روایت بر عدم ثبوت (و نه کذب و جعل بودن) نهاد تا مگر ثابت شود که واقعا چنین روایتی بوده است. (البته این بحث مبنایی است). پس روایات تحریف که اغلب معلوم السند و تکراری هستند نمی توانند مبنای محکمی برای سست کردن کتاب حکیم شوند.
4. یکی از ادله مهم در عدم تحریف قرآن حدیث ثقلین و نیز احادیثی هستند که قرآن را به عنوان «فصل الخطاب» معرفی می کنند.
